ภาพยนต์แอคชั่นที่การันตีความมันส์อย่างแน่นอนเพราะได้พระเอกอย่าง เดนเซล วอชิงตัน ที่รับบทเป็น วอลเตอร์ การ์เบอร์ ผู้ควบคุมรถไฟ ที่ต้องมาเจอกับโจรปล้นรถไฟใต้ดิน และเขาต้องทำอย่างไรก็ได้เพื่อช่วยเหลือผู้โดยสารให้ปลอดภัย
หนังเล่าเรื่องของ Ryder (John Travolta) และพรรคพวกที่เข้ายึดรถไฟใต้ดิน ขบวน Pelham 1 23 (หนึ่ง ยี่สิบสาม) เพื่อจับตัวประกันเรียกค่าไถ่จากเทศบาลเมือง New York
โดย Ryder ได้ติดต่อและยื่นข้อเสนอผ่านทาง Walter Garber (Denzel Washington) เจ้าหน้าที่ระดับสูงของการรถไฟใต้ดิน ที่บังเอิญในวันนั้นถูกลดตำแหน่งมาเป็นพนักงานควบคุมการจราจรชั่วคราว เนื่องจากเขาเข้าไปพัวพันกับคดีรับสินบน
The Taking of Pelham 1 2 3 เวอร์ชั่นนี้ได้ Tony Scott มาเป็นผู้กำกับ และ ได้มือเขียนบทฝีมือดีอย่าง Brian Helgeland (Mystic River, L.A. Confidential) มาดัดแปลงบท
ด้วยเรื่องราวที่ดูซ้ำๆ และไม่น่าจะมีอะไรแปลกใหม่ให้เล่นอีกแล้ว ทำให้พาลคิดไปว่าหนังคงต้องมีอะไรที่น่าสนใจมากกว่าหนังสูตรสำเร็จแบบเดิมๆ ถึงได้ถูกสร้างขึ้นมาในยุคสมัยนี้
ซึ่งเมื่อได้ชมข้อสงสัยทั้งหลายก็หมดไป นั่นก็เพราะหนังมีบางแง่มุมที่เข้ากับสถานการณ์ปัจจุบันได้ดีพอสมควร (เนื่องจากไม่เคยดูเวอร์ชั่นเก่า จึงไม่ทราบความแตกต่างของเรื่องราวมากนัก) อย่างเช่น เรื่องปัญหาเศรษฐกิจในปัจจุบัน หรือ ความหวาดวิตกต่อการก่อการร้ายที่มีผลต่อตลาดหุ้น ในช่วงหลังเหตุการณ์ 11 กันยา
นอกจากนี้หนังยังมีประเด็นที่น่าสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว
นั่นก็คือ เรื่องของ “ความผิดติดตัว” และ “การสารภาพบาป”
ซึ่งหนังแนะนำประเด็นนี้กับผู้ชมกันชัดๆ ผ่านบทสนทนาระหว่าง Ryder และ Garber ด้วยการเปรียบเทียบว่า ห้องคนขับในรถไฟใต้ดิน ก็ไม่ต่างจาก “ห้องสารภาพบาป”
และไม่ใช่แค่ห้องคนขับในรถไฟเท่านั้น ศูนย์ควบคุมการเดินรถ ก็สามารถเป็น “ห้องสารภาพบาป” ได้เช่นกัน
ทั้ง Ryder และ Garber ต่างก็เป็นคนที่มีความผิดติดตัวเหมือนกัน ดังนั้นเมื่อการสนทนาของทั้งคู่เริ่มขึ้น การสารภาพความผิดของคนทั้งคู่ก็ตามมา
เพียงแต่ว่า ใครกันแน่ที่จะเป็นคนรับฟังคำสารภาพนั้นของพวกเขา
